Numer katalogu | RC-CF06 |
Streszczenie | Wykrywanie specyficznych antygenów nosówki psówwirusa i parwowirozy w ciągu 10 minut |
Zasada | Jednoetapowy test immunochromatograficzny |
Cele wykrywania | Antygeny wirusa nosówki psów (CDV+ CPV). |
Próbka | Wydzielina z oczu psa i wydzielina z nosa |
Czas czytania | 10 ~ 15 minut |
Wrażliwość | 98,6% w porównaniu z RT-PCR |
Specyficzność | 100,0%.RT-PCR |
Ilość | 1 pudełko (zestaw) = 10 urządzeń (Indywidualne opakowanie) |
Zawartość | Zestaw testowy, butelki z buforem, jednorazowe zakraplacze i waciki |
Składowanie | Temperatura pokojowa (przy 2 ~ 30 ℃) |
Wygaśnięcie | 24 miesiące po wyprodukowaniu |
Ostrożność | Zużyć w ciągu 10 minut po otwarciuUżyj odpowiedniej ilości próbki (0,1 ml zakraplacza)Użyj po 15 ~ 30 minutach w temperaturze pokojowej, jeśli są przechowywane w niskich temperaturach Uznaj wyniki testu za nieważne po 10 minutach |
Nosówka stanowi poważne zagrożenie dla psów, zwłaszcza szczeniąt, które są silnie narażone na tę chorobę.Po zakażeniu ich śmiertelność sięga 80%.Dorosłe psy, choć rzadko, mogą być zarażone tą chorobą.Nawet wyleczone psy cierpią z powodu długotrwałych szkodliwych skutków.Awaria układu nerwowego może pogorszyć zmysły węchu, słuchu i wzroku.Częściowy lub ogólny paraliż można łatwo wywołać i mogą wystąpić powikłania, takie jak zapalenie płuc.Jednak nosówka psów nie jest przenoszona na ludzi.
>> Ciała inkluzyjne złożone z nukleokapsydów wirusa są barwione na niebiesko z krwinkami czerwonymi i białymi.
>> Wykazano nadmierne tworzenie się keratyny i parakeratyny na podeszwie stopy pozbawionej włosków.
Nosówka psów jest łatwo przenoszona na inne zwierzęta poprzez wirusy.Do choroby może dojść poprzez kontakt z wydzieliną z dróg oddechowych lub moczem i kałem zakażonych szczeniąt.
Nie ma specyficznych objawów choroby, co jest głównym powodem niewiedzy lub opóźnienia leczenia.Typowe objawy to przeziębienie z wysoką gorączką, które może przekształcić się w zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie błony śluzowej żołądka i zapalenie jelit.We wczesnym stadium zez, przekrwione oczy i śluz oka są wskaźnikiem choroby.Utrata masy ciała, kichanie, wymioty i biegunka są również łatwe do zbadania.W późnym stadium wirusy wnikające do układu nerwowego wywołują częściowy lub ogólny paraliż i drgawki.Witalność i apetyt mogą zostać utracone.Jeśli objawy nie są poważne, choroba może się pogorszyć bez leczenia.Niska gorączka może wystąpić tylko przez dwa tygodnie.Leczenie jest trudne po wykazaniu kilku objawów, w tym zapalenia płuc i zapalenia żołądka.Nawet jeśli objawy infekcji znikną, układ nerwowy może działać nieprawidłowo kilka tygodni później.Gwałtowne namnażanie się wirusów powoduje powstawanie keratyn na podeszwie stopy.Zaleca się szybkie zbadanie szczeniąt podejrzanych o chorobę w zależności od różnych objawów.
Szczenięta, które wyzdrowieją z infekcji wirusowej, są na nią odporne.Jednak bardzo rzadko szczenięta przeżywają po zarażeniu wirusem.Dlatego szczepienie jest najbezpieczniejszym sposobem.
Szczenięta urodzone przez psy odporne na nosówkę również mają na nią odporność.Odporność można uzyskać z mleka suki w ciągu kilku dni po urodzeniu, ale jest ona różna w zależności od ilości przeciwciał, które posiadają suki.Następnie odporność szczeniąt gwałtownie spada.W celu ustalenia odpowiedniego terminu szczepienia należy zasięgnąć porady lekarza weterynarii.
Informacja
W 1978 roku znany był wirus, który zarażał psy mimo wszystko
wieku, aby uszkodzić układ jelitowy, krwinki białe i mięsień sercowy.Później wirus został zdefiniowany jako psi parwowirus.od tego czasu
wybuch epidemii na całym świecie wzrasta.
Choroba jest przenoszona przez bezpośrednie kontakty między psami, w szczególności w miejscach takich jak tresura psów, schroniska dla zwierząt, place zabaw, parki itp. Mimo, że parwowirus psów nie zaraża innych zwierząt i ludzi, psy mogą się nimi zarazić.Medium infekcyjnym jest zwykle kał i mocz zakażonych psów.
Parwowiroza psów.Mikrograf elektronowy autorstwa C Büchen-Osmond.Http://www.ncbi.nlm.nih.gov/ICTVdb/ICTVdB/50110000.htm
C
Skąd mam wiedzieć, że moje psy są zarażone psim parwowirusem?
Pierwszymi objawami infekcji są depresja, utrata apetytu, wymioty, ciężka biegunka i wzrost temperatury w odbytnicy.Objawy pojawiają się 5-7 dni po zakażeniu.
Odchody zarażonych psów stają się jasne lub żółtawoszare.
W niektórych przypadkach można pokazać płynny kał z krwią.Wymioty i biegunka powodują odwodnienie.Bez leczenia cierpiące na nie psy mogą umrzeć z powodu choroby.Zainfekowane psy zwykle umierają po 48-72 godzinach od wystąpienia objawów.Lub mogliby wyzdrowieć z choroby bez komplikacji.
W przeszłości większość szczeniąt w wieku poniżej 5 miesięcy i 2-3% dorosłych psów zmarło z powodu tej choroby.Jednak śmiertelność gwałtownie spadła z powodu szczepień.Niemniej jednak szczenięta w wieku poniżej 6 miesięcy są narażone na wysokie ryzyko zakażenia wirusem.
Diagnoza i leczenie
Różne objawy, w tym wymioty i biegunka, to objawy stosowane w diagnozowaniu chorych psów.Szybka transmisja w krótkim czasie stwarza prawdopodobieństwo, że przyczyną zakażenia jest parwowirus psów.W takim przypadku badanie kału chorych psów może ujawnić przyczynę.Diagnoza ta jest przeprowadzana w szpitalach dla zwierząt lub ośrodkach klinicznych.
Do tej pory nie ma konkretnych leków, które eliminowałyby wszystkie wirusy u zakażonych psów.Dlatego wczesne leczenie ma kluczowe znaczenie w leczeniu zarażonych psów.Minimalizacja utraty elektrolitów i wody jest pomocna w zapobieganiu odwodnieniu.Należy kontrolować wymioty i biegunkę, a chorym psom podawać antybiotyki, aby uniknąć wtórnego zakażenia.Co ważniejsze, szczególną uwagę należy zwrócić na chore psy.
Zapobieganie
Bez względu na wiek, wszystkie psy muszą być zaszczepione przeciwko parwowirozie psów.Ciągłe szczepienie jest konieczne, gdy odporność psów nie jest znana.
Czyszczenie i sterylizacja budy i jej otoczenia jest bardzo ważna
w zapobieganiu rozprzestrzeniania się wirusów.
Uważaj, aby twoje psy nie miały kontaktu z odchodami innych psów.
Aby uniknąć zanieczyszczenia, wszystkie odchody muszą być właściwie zarządzane.Wysiłek ten powinien być wykonywany przy udziale wszystkich osób, aby utrzymać okolicę w czystości.
Ponadto konsultacje ze specjalistami, takimi jak weterynarze, są niezbędne w zapobieganiu tej chorobie.