Zestaw Lifecosm Rapid Bovine Tuberculosis Ab Test do diagnostyki weterynaryjnej

Mycobacterium bovis (M. bovis) to wolno rosnąca (czas generacji 16-20 godzin) bakteria tlenowa i czynnik wywołujący gruźlicę u bydła (znaną jako gruźlica bydła). Jest spokrewniona z Mycobacterium tuberculosis, bakterią wywołującą gruźlicę u ludzi. M. bovis może przeskoczyć barierę gatunkową i wywołać zakażenie podobne do gruźlicy u ludzi i innych ssaków.
Gruźlica odzwierzęca
Zakażenie ludzi M. bovis określane jest jako gruźlica odzwierzęca. W 2017 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE), Organizacja ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz Międzynarodowa Unia Walki z Gruźlicą i Chorobami Płuc (Unia) opublikowały pierwszą Mapę drogową dotyczącą gruźlicy odzwierzęcej, uznając gruźlicę odzwierzęcą za poważny globalny problem zdrowotny.[45] Główną drogą transmisji jest spożycie niepasteryzowanego mleka lub innych produktów mlecznych, chociaż zgłaszano również transmisję przez wdychanie i spożycie źle ugotowanego mięsa. W 2018 r., na podstawie najnowszego Global Tuberculosis Report, odnotowano szacunkowo 142 000 nowych przypadków gruźlicy odzwierzęcej i 12 500 zgonów z powodu tej choroby. Przypadki gruźlicy odzwierzęcej zgłaszano w Afryce, obu Amerykach, Europie, wschodniej części Morza Śródziemnego i zachodnim Pacyfiku. Przypadki gruźlicy odzwierzęcej u ludzi są powiązane z obecnością gruźlicy bydła u bydła, a regiony bez odpowiednich środków kontroli choroby i/lub nadzoru nad chorobą są bardziej narażone. Trudno jest klinicznie odróżnić gruźlicę odzwierzęcą od gruźlicy wywołanej przez Mycobacterium tuberculosis u ludzi, a obecnie najczęściej stosowana diagnostyka nie jest w stanie skutecznie odróżnić M. bovis od M. tuberculosis, co przyczynia się do niedoszacowania całkowitej liczby przypadków na całym świecie. Kontrola tej choroby wymaga współpracy sektorów zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa żywności i zdrowia ludzi w ramach podejścia One Health (współpraca multidyscyplinarna w celu poprawy zdrowia zwierząt, ludzi i środowiska).[49]
Mapa drogowa na rok 2017 określiła dziesięć priorytetowych obszarów zwalczania gruźlicy odzwierzęcej, w tym gromadzenie dokładniejszych danych, udoskonalenie diagnostyki, likwidację luk w badaniach, poprawę bezpieczeństwa żywności, redukcję występowania bakterii M. bovis w populacjach zwierząt, identyfikację czynników ryzyka transmisji, zwiększanie świadomości, opracowywanie polityk, wdrażanie interwencji i zwiększanie inwestycji. Aby dostosować się do celów określonych w globalnym planie partnerstwa Stop TB na rzecz zakończenia gruźlicy na lata 2016–2020, w mapie drogowej określono konkretne kamienie milowe i cele, które należy osiągnąć w tych ramach czasowych.