Zestaw szybkiego testu na gruźlicę bydła Lifecosm do weterynaryjnego testu diagnostycznego

Mycobacterium bovis (M. bovis) to wolno rosnąca (czas generacji 16–20 godzin) bakteria tlenowa, wywołująca gruźlicę u bydła (tzw. gruźlicę bydła).Jest spokrewniony z Mycobacterium tuberculosis, bakterią wywołującą gruźlicę u ludzi.M. bovis może przekroczyć barierę gatunkową i wywołać zakażenie gruźlicze u ludzi i innych ssaków.
Gruźlica odzwierzęca
Zakażenie człowieka M. bovis określa się mianem gruźlicy odzwierzęcej.W 2017 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE), Organizacja ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz Międzynarodowa Unia Przeciwko Gruźlicy i Chorobom Płuc (Unia) opublikowały pierwszy plan działania dotyczący gruźlicy odzwierzęcej, uznanie gruźlicy odzwierzęcej za znaczący globalny problem zdrowotny.[45]Główną drogą przenoszenia jest spożycie niepasteryzowanego mleka lub innych produktów mlecznych, chociaż zgłaszano również przypadki przenoszenia przez wdychanie i spożycie źle ugotowanego mięsa.Według najnowszego Global Tuberculosis Report w 2018 r. odnotowano około 142 000 nowych przypadków gruźlicy odzwierzęcej i 12 500 zgonów z powodu tej choroby.Przypadki gruźlicy odzwierzęcej zgłaszano w Afryce, obu Amerykach, Europie, wschodniej części Morza Śródziemnego i na zachodnim Pacyfiku.Przypadki gruźlicy odzwierzęcej u ludzi są powiązane z obecnością gruźlicy bydła u bydła, a regiony bez odpowiednich środków kontroli choroby i/lub nadzoru nad chorobą są obarczone większym ryzykiem.Kliniczne odróżnienie gruźlicy odzwierzęcej od gruźlicy wywoływanej przez Mycobacterium tuberculosis u ludzi jest trudne, a obecnie najczęściej stosowana diagnostyka nie pozwala skutecznie odróżnić M. bovis od M. tuberculosis, co przyczynia się do niedoszacowania całkowitej liczby przypadków na świecie.Kontrolowanie tej choroby wymaga współpracy sektorów zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa żywności i zdrowia ludzkiego w ramach podejścia „Jedno zdrowie” (współpraca multidyscyplinarna na rzecz poprawy zdrowia zwierząt, ludzi i środowiska).[49]
W planie działania na 2017 r. wskazano dziesięć priorytetowych obszarów przeciwdziałania gruźlicy odzwierzęcej, które obejmują gromadzenie dokładniejszych danych, poprawę diagnostyki, uzupełnianie luk w badaniach, poprawę bezpieczeństwa żywności, ograniczanie występowania M. bovis w populacjach zwierząt, identyfikację czynników ryzyka przenoszenia, zwiększanie świadomości, opracowywanie polityk, wdrażanie interwencji i zwiększanie inwestycji. Aby dostosować się do celów określonych w Globalnym planie partnerstwa na rzecz powstrzymania gruźlicy na lata 2016–2020, w Planie działania przedstawiono konkretne kamienie milowe i cele, które należy osiągnąć w tych ramach czasowych.