Zestaw szybkiego testu Ag na zakaźną chorobę torby Fabrycjusza ptaków | |
Streszczenie | Wykrywanie swoistego antygenu ptasiej choroby zakaźnej torby Fabrycjusza w ciągu 15 minut |
Zasada | Jednoetapowy test immunochromatograficzny |
Cele wykrywania | Antygen ptasiej choroby zakaźnej torby Fabrycjusza |
Próbka | Bursa z kurczaka |
Czas czytania | 10 ~ 15 minut |
Ilość | 1 pudełko (zestaw) = 10 urządzeń (Indywidualne opakowanie) |
Zawartość | Zestaw testowy, butelki z buforem, jednorazowe zakraplacze i waciki |
Ostrożność | Zużyć w ciągu 10 minut po otwarciu Użyj odpowiedniej ilości próbki (0,1 ml zakraplacza) Użyj po 15 ~ 30 minutach w temperaturze pokojowej, jeśli są przechowywane w niskich temperaturach Uznaj wyniki testu za nieważne po 10 minutach |
Zakaźna choroba kaletki (nieswoiste zapalenie jelit), znany również jakochoroba Gumboro,zakaźne zapalenie kaletki Izakaźna nerczyca ptaków, jest wysoce zaraźliwą chorobą młodychkurczaki i indyków wywołane wirusem zakaźnej choroby torby Fabrycjusza (IBDV),[1] cechujeimmunosupresja i śmiertelność na ogół w wieku od 3 do 6 tygodni.Choroba została po raz pierwszy wykryta w rGumboro, Delaware w 1962 r. Ma znaczenie gospodarcze dla przemysłu drobiarskiego na całym świecie ze względu na zwiększoną podatność na inne choroby i negatywną ingerencję w efektywneszczepionka.W ostatnich latach w Europie pojawiły się bardzo zjadliwe szczepy wirusa IBDV (vvIBDV), powodujące znaczną śmiertelność kurczaków,Ameryka Łacińska,Azja Południowo-Wschodnia, Afryce iBliski Wschód.Zakażenie następuje drogą ustno-kałową, przy czym zakażony ptak wydala duże ilości wirusa przez około 2 tygodnie po zakażeniu.Choroba łatwo przenosi się z zakażonych kurczaków na zdrowe kurczaki poprzez żywność, wodę i kontakt fizyczny.
Choroba może pojawić się nagle, a zachorowalność zwykle sięga 100%.W ostrej postaci ptaki są wycieńczone, osłabione i odwodnione.Wywołują wodnistą biegunkę i mogą mieć spuchnięty otwór wentylacyjny poplamiony kałem.Większość stada leży i ma nastroszone pióra.Wskaźniki śmiertelności różnią się w zależności od zjadliwości szczepu, dawki prowokacyjnej, wcześniejszej odporności, obecności współistniejącej choroby, a także zdolności stada do wywołania skutecznej odpowiedzi immunologicznej.Immunosupresja bardzo młodych kurcząt, w wieku poniżej trzech tygodni, jest prawdopodobnie najważniejszym wynikiem i może nie być wykrywalna klinicznie (subkliniczna).Ponadto infekcja mniej zjadliwymi szczepami może nie wykazywać wyraźnych objawów klinicznych, ale ptaki, u których występuje atrofia torebki ze zwłóknionymi lub torbielowatymi pęcherzykami i limfocytopenią przed ukończeniem szóstego tygodnia życia, mogą być podatne nazakażenie oportunistycznei mogą umrzeć z powodu zakażenia czynnikami, które zwykle nie powodują choroby u ptaków z prawidłową odpornością.
Kurczęta zarażone tą chorobą mają na ogół następujące objawy: dziobanie innych kurczaków, wysoka gorączka, nastroszone pióra, drżenie i powolny chód, znalezione razem leżące razem z głowami zapadniętymi w dół, biegunka, żółty i pienisty stolec, trudności w wydalaniu , zmniejszone jedzenie lub anoreksja.
Śmiertelność wynosi około 20% ze śmiercią w ciągu 3-4 dni.Powrót do zdrowia osób, które przeżyły, trwa około 7–8 dni.
Obecność przeciwciał matczynych (przeciwciał przekazanych pisklęciu od matki) zmienia przebieg choroby.Szczególnie niebezpieczne szczepy wirusa o wysokiej śmiertelności po raz pierwszy wykryto w Europie;szczepy te nie zostały wykryte w Australii.[5]