Numer katalogu | RC-CF15 |
Streszczenie | Wykrywanie antygenów FeLV p27 i przeciwciał FIV p24 w ciągu 15 minut |
Zasada | Jednoetapowy test immunochromatograficzny |
Cele wykrywania | antygeny FeLV p27 i przeciwciała FIV p24 |
Próbka | Pełna krew, osocze lub surowica kotów |
Czas czytania | 10 ~ 15 minut |
Wrażliwość | FeLV: 100,0% w porównaniu z testem złożonym IDEXX SNAP FIV/FeLV FIV: 100,0% w porównaniu z testem złożonym IDEXX SNAP FIV/FeLV |
Specyficzność | FeLV: 100,0% w porównaniu z testem złożonym IDEXX SNAP FIV/FeLV FIV: 100,0% w porównaniu z testem złożonym IDEXX SNAP FIV/FeLV |
Granica wykrywalności | FeLV: rekombinowane białko FeLV 200 ng/ml FIV: miano IFA 1/8 |
Ilość | 1 pudełko (zestaw) = 10 urządzeń (Indywidualne opakowanie) |
Zawartość | Zestaw testowy, butelka z buforem i jednorazowe zakraplacze |
Składowanie | Temperatura pokojowa (przy 2 ~ 30 ℃) |
Wygaśnięcie | 24 miesiące po wyprodukowaniu |
Ostrożność | Zużyć w ciągu 10 minut po otwarciu Użyj odpowiedniej ilości próbki (0,02 ml zakraplacza dla FeLV/0,01 ml zakraplacza dla FIV) Użyj po 15~30 minutach w temperaturze pokojowej, jeśli są przechowywane w niskich temperaturach Uznaj wyniki testu za nieważne po 10 minutach |
Koci koronawirus (FCoV) to wirus atakujący przewód pokarmowy kotów.Powoduje zapalenie żołądka i jelit podobne do parwowirozy.FCoV jest drugą najczęstszą wirusową przyczyną biegunki u kotów, z parwowirusem psów (CPV) na czele.W przeciwieństwie do CPV, zakażenia FCoV generalnie nie są związane z wysokimi wskaźnikami śmiertelności..
FCoV to jednoniciowy typ wirusa RNA z tłuszczową powłoką ochronną.Ponieważ wirus jest pokryty błoną tłuszczową, jest stosunkowo łatwo inaktywowany detergentami i środkami dezynfekującymi typu rozpuszczalnika.Rozprzestrzenia się poprzez wydalanie wirusa z kałem zarażonych psów.Najczęstszą drogą zakażenia jest kontakt z materiałem kałowym zawierającym wirusa.Objawy zaczynają pojawiać się 1-5 dni po ekspozycji.Pies staje się „nosicielem” przez kilka tygodni po wyzdrowieniu.Wirus może żyć w środowisku kilka miesięcy.Clorox zmieszany w ilości 4 uncji na galon wody zniszczy wirusa.
Wirus białaczki kotów (FeLV), retrowirus, nazwany tak ze względu na sposób, w jaki zachowuje się w zakażonych komórkach.Wszystkie retrowirusy, w tym koci wirus niedoboru odporności (FIV) i ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), wytwarzają enzym, odwrotną transkryptazę, która umożliwia im wstawianie kopii własnego materiału genetycznego do komórek, które zainfekowały.Chociaż spokrewnione, FeLV i FIV różnią się na wiele sposobów, w tym kształtem: FeLV jest bardziej okrągły, podczas gdy FIV jest wydłużony.Te dwa wirusy różnią się również genetycznie, a ich białkowe składniki różnią się wielkością i składem.Chociaż wiele chorób wywoływanych przez FeLV i FIV jest podobnych, specyficzne sposoby ich wywoływania różnią się.
Koty zakażone FeLV występują na całym świecie, ale częstość występowania infekcji różni się znacznie w zależności od ich wieku, stanu zdrowia, środowiska i stylu życia.W Stanach Zjednoczonych około 2 do 3% wszystkich kotów jest zarażonych FeLV.Wskaźniki znacznie wzrastają – o 13% lub więcej – u kotów chorych, bardzo młodych lub w inny sposób narażonych na wysokie ryzyko infekcji.
Źródłem infekcji są koty trwale zakażone FeLV.Wirus wydalany jest w bardzo dużych ilościach ze śliną i wydzielinami z nosa, ale także z moczem, kałem i mlekiem zakażonych kotów.Przenoszenie wirusa z kota na kota może nastąpić w wyniku rany po ugryzieniu, podczas wzajemnej pielęgnacji i (choć rzadko) poprzez wspólne korzystanie z kuwet i naczyń do karmienia.Przeniesienie może również nastąpić z zakażonej kotki na jej kocięta, albo przed ich urodzeniem, albo podczas karmienia piersią.FeLV nie przeżywa długo poza organizmem kota — prawdopodobnie mniej niż kilka godzin w normalnych warunkach domowych.
We wczesnych stadiach infekcji często koty nie wykazują żadnych objawów choroby.Jednak z biegiem czasu — tygodni, miesięcy, a nawet lat — stan zdrowia kota może się stopniowo pogarszać lub charakteryzować się nawracającymi chorobami przeplatanymi okresami względnego zdrowia.Znaki są następujące:
Utrata apetytu.
Powolna, ale postępująca utrata masy ciała, po której następuje poważne wyniszczenie w późnej fazie procesu chorobowego.
Zły stan płaszcza.
Powiększone węzły chłonne.
Utrzymująca się gorączka.
Blade dziąsła i inne błony śluzowe.
Zapalenie dziąseł (zapalenie dziąseł) i jamy ustnej (zapalenie jamy ustnej)
Zakażenia skóry, pęcherza moczowego i górnych dróg oddechowych.
Utrzymująca się biegunka.
Napady padaczkowe, zmiany w zachowaniu i inne zaburzenia neurologiczne.
Różnorodne choroby oczu oraz u niewykastrowanych kotek poronienie kociąt lub inne niepowodzenia reprodukcyjne.
Preferowanymi testami wstępnymi są testy rozpuszczalnego antygenu, takie jak ELISA i inne testy immunochromatograficzne, które wykrywają wolny antygen w płynie.Testy na obecność choroby można łatwo wykonać.Testy rozpuszczalnego antygenu są najbardziej wiarygodne, gdy bada się surowicę lub osocze, a nie pełną krew.W warunkach eksperymentalnych większość kotów uzyska pozytywny wynik testu rozpuszczalnego antygenu
28 dni po ekspozycji;jednak czas między ekspozycją a rozwojem antygenemii jest niezwykle zmienny iw niektórych przypadkach może być znacznie dłuższy.Testy ze śliną lub łzami dają niedopuszczalnie wysoki odsetek niedokładnych wyników i ich stosowanie nie jest zalecane.W przypadku kotów z ujemnym wynikiem testu na tę chorobę można podać szczepionkę zapobiegawczą.Szczepionka, powtarzana raz w roku, ma niewiarygodnie wysoki wskaźnik skuteczności i jest obecnie (przy braku skutecznego lekarstwa) najpotężniejszą bronią w walce z białaczką kotów.
Jedynym pewnym sposobem ochrony kotów jest zapobieganie ich ekspozycji na wirusa.Ukąszenia kotów są głównym sposobem przenoszenia infekcji, więc trzymanie kotów w domu – z dala od potencjalnie zarażonych kotów, które mogą je ugryźć – znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo zarażenia się wirusem FIV.Ze względu na bezpieczeństwo przebywających tam kotów, do domu z niezarażonymi kotami należy adoptować wyłącznie koty wolne od infekcji.
Szczepionki chroniące przed zakażeniem FIV są już dostępne.Jednak nie wszystkie zaszczepione koty będą chronione przez szczepionkę, więc zapobieganie narażeniu pozostanie ważne, nawet dla zaszczepionych zwierząt domowych.Ponadto szczepienie może mieć wpływ na przyszłe wyniki testu FIV.Ważne jest, aby przedyskutować zalety i wady szczepienia z lekarzem weterynarii, aby pomóc Ci zdecydować, czy szczepionki przeciwko FIV powinny być podawane Twojemu kotu.