Produkty
Zestaw do szybkiego testu antygenowego Lifecosm FCoV
Zestaw testowy na koronawirusa Fenine Ag
| Numer katalogowy | RC-CF17 |
| Streszczenie | Wykrywanie specyficznych antygenów koronawirusa Fenine w ciągu 15 minut |
| Zasada | Jednoetapowy test immunochromatograficzny |
| Cele wykrywania | Antygeny koronawirusa Fenine |
| Próbka | Fenilne odchody |
| Czas czytania | 10 ~ 15 minut |
| Wrażliwość | 95,0% w porównaniu z RT-PCR |
| Specyficzność | 100,0% w porównaniu z RT-PCR |
| Ilość | 1 pudełko (zestaw) = 10 urządzeń (Opakowanie indywidualne) |
| Zawartość | Zestaw testowy, probówki buforowe, jednorazowe kroplomierze i waciki |
| Składowanie | Temperatura pokojowa (2 ~ 30℃) |
| Wygaśnięcie | 24 miesiące od daty produkcji |
| Ostrożność | Zużyć w ciągu 10 minut po otwarciu.Użyj odpowiedniej ilości próbki (0,1 ml kroplomierza) Jeśli były przechowywane w chłodnym miejscu, należy je zużyć po 15–30 minutach w temperaturze pokojowej. Po 10 minutach wyniki testu należy uznać za nieważne |
Informacja
Koronawirus feninowy (FCoV) to wirus, który atakuje przewód pokarmowy kotów. Powoduje zapalenie żołądka i jelit podobne do parwowirusa. FCoV jest drugą najczęstszą wirusową przyczyną biegunki u kotów, a wiodącą jest psi parwowirus (CPV). W przeciwieństwie do CPV, zakażenia FCoV nie są na ogół związane z wysokim wskaźnikiem śmiertelności. .
FCoV to wirus typu jednoniciowego RNA z ochronną powłoką tłuszczową. Ponieważ wirus jest pokryty błoną tłuszczową, stosunkowo łatwo go dezaktywować za pomocą detergentów i środków dezynfekujących na bazie rozpuszczalników. Rozprzestrzenia się poprzez wydalanie wirusa z kałem zakażonych psów. Najczęstszą drogą zakażenia jest kontakt z materiałem kałowym zawierającym wirusa. Objawy zaczynają się pojawiać 1-5 dni po narażeniu. Pies staje się „nosicielem” przez kilka tygodni po wyzdrowieniu. Wirus może żyć w środowisku przez kilka miesięcy. Clorox zmieszany w proporcji 4 uncje w galonie wody zniszczy wirusa.
Objawy
Podstawowym objawem związanym z FCoV jest biegunka. Podobnie jak w przypadku większości chorób zakaźnych, młode szczenięta są bardziej dotknięte niż dorosłe. W przeciwieństwie do FPV wymioty nie są powszechne. Biegunka ma tendencję do bycia mniej obfitą niż ta związana z zakażeniami FPV. Objawy kliniczne FCoV wahają się od łagodnych i niewykrywalnych do ciężkich i śmiertelnych. Najczęstsze objawy to: depresja, gorączka, utrata apetytu, wymioty i biegunka. Biegunka może być wodnista, żółto-pomarańczowa, krwawa, śluzowa i zwykle ma nieprzyjemny zapach. Czasami występują nagłe zgony i poronienia. Czas trwania choroby może wynosić od 2 do 10 dni. Chociaż FCoV jest ogólnie uważany za łagodniejszą przyczynę biegunki niż FPV, nie ma absolutnie żadnego sposobu, aby odróżnić te dwie choroby bez badań laboratoryjnych. Zarówno FPV, jak i FCoV powodują biegunkę o takim samym wyglądzie i identycznym zapachu. Biegunka związana z FCoV zwykle trwa kilka dni z niską śmiertelnością. Aby skomplikować diagnozę, wiele szczeniąt z poważnym rozstrojem jelit (zapalenie jelit) jest jednocześnie dotkniętych zarówno FCoV, jak i FPV. Współczynnik śmiertelności u szczeniąt zakażonych jednocześnie może osiągnąć 90 procent
Leczenie
Podobnie jak w przypadku Fenine FPV, nie ma konkretnego leczenia FCoV. Bardzo ważne jest, aby uchronić pacjenta, zwłaszcza szczenięta, przed odwodnieniem. Woda musi być podawana siłą lub można podawać specjalnie przygotowane płyny podskórnie i/lub dożylnie, aby zapobiec odwodnieniu. Dostępne są szczepionki chroniące szczenięta i dorosłych w każdym wieku przed FCoV. Na obszarach, na których FCoV jest powszechne, psy i szczenięta powinny być na bieżąco ze szczepieniami przeciwko FCoV, zaczynając od szóstego tygodnia życia lub około szóstego tygodnia życia. Sanityzacja za pomocą komercyjnych środków dezynfekujących jest wysoce skuteczna i powinna być stosowana w hodowli, pielęgnacji, schroniskach dla zwierząt i szpitalach.
Zapobieganie
Unikanie kontaktu psa z psem lub kontaktu z przedmiotami zanieczyszczonymi wirusem zapobiega zakażeniu. Tłok, brudne obiekty, gromadzenie dużej liczby psów i wszelkiego rodzaju stres zwiększają prawdopodobieństwo wybuchu tej choroby. Koronawirusy enteryczne są umiarkowanie stabilne w kwasach cieplnych i środkach dezynfekujących, ale nie tak bardzo jak parwowirus.
