Zestaw testowy Lifecosm Canine Coronavirus Ag/Canine Parvovirus Ag/Giardia Ag

◆ CKW

Canine Coronavirus (CCV) to wirus, który atakuje przewód pokarmowy psów. Powoduje zapalenie żołądka i jelit podobne do parwowirusa. CCV jest drugą najczęstszą wirusową przyczyną biegunki u szczeniąt, a parwowirus psów (CPV) jest wiodącym. W przeciwieństwie do CPV, zakażenia CCV nie są na ogół związane z wysokim wskaźnikiem śmiertelności. CCV jest wysoce zaraźliwym wirusem atakującym nie tylko szczenięta, ale także starsze psy. CCV nie jest niczym nowym dla populacji psów; wiadomo, że występuje od dziesięcioleci. Większość psów domowych, zwłaszcza dorosłych, ma mierzalne miana przeciwciał CCV wskazujące, że były narażone na CCV w pewnym momencie swojego życia. Szacuje się, że co najmniej 50% wszystkich biegunek typu wirusowego jest zakażonych zarówno CPV, jak i CCV. Szacuje się, że ponad 90% wszystkich psów miało kontakt z CCV w tym czy innym momencie. Psy, które wyzdrowiały z CCV, rozwijają pewną odporność, ale czas trwania odporności jest nieznany.

CCV to wirus typu jednoniciowego RNA z ochronną powłoką tłuszczową. Ponieważ wirus jest pokryty błoną tłuszczową, stosunkowo łatwo go dezaktywować za pomocą detergentów i środków dezynfekujących na bazie rozpuszczalników. Rozprzestrzenia się poprzez wydalanie wirusa z kałem zakażonych psów. Najczęstszą drogą zakażenia jest kontakt z materiałem kałowym zawierającym wirusa. Objawy zaczynają się pojawiać 1-5 dni po narażeniu. Pies staje się „nosicielem” przez kilka tygodni po wyzdrowieniu. Wirus może żyć w środowisku przez kilka miesięcy. Clorox zmieszany w proporcji 4 uncje w galonie wody zniszczy wirusa.

◆ CPV

W 1978 roku znany był wirus, który zarażał psy niezależnie od wieku, uszkadzając układ jelitowy, białe krwinki i mięśnie serca. Później wirus został zdefiniowany jako psi parwowirus. Od tego czasu epidemia choroby narasta na całym świecie.

Choroba jest przenoszona poprzez bezpośredni kontakt między psami, w szczególności w miejscach takich jak szkoły tresury psów, schroniska dla zwierząt, place zabaw i parki itp. Chociaż parwowirus psów nie zaraża innych zwierząt i ludzi, psy mogą zostać przez nie zarażone. Medium zakażenia jest zazwyczaj kał i mocz zarażonych psów.